كلانشهري در ايران و مركز استان فارس در جنوب كشور است. بر اساس سرشماري سال 1400، جمعيت كلانشهر شيراز يك ميليون و 955 هزار و 500 نفر بوده است كه شيراز را به چهارمين شهر بزرگ و پرجمعيت ايران و پرجمعيت ترين شهر جنوب كشور تبديل كرده است.
شيراز در بخش مركزي استان فارس و در ارتفاع 1486 متري از سطح دريا و در منطقه كوهستاني زاگرس واقع شده و داراي آب و هواي معتدل است. اين شهر از غرب به كوه دراك و از شمال به كوه بمو، سبزپوشان، چهل مقام و باباكوهي (از رشته كوه هاي زاگرس) احاطه شده است.
شهرداري شيراز در سال 1290 در زمان فرمانداري مهديقلي هدايت تأسيس شد. شهرداري شيراز به 11 منطقه مستقل شهري تقسيم شده و مساحت كل آن 240 كيلومتر مربع است. نام شيراز در كتب و اسناد تاريخي با نام‌هاي مختلفي مانند «تيرازيس»، «شيرازيس» و «شيراز» ثبت شده است. محل اوليه اين شهر محل قلعه ابونصر بوده است. شيراز در زمان امويان به مكان فعلي منتقل شد و به بهانه تخريب استخار، پايتخت باستاني ايران، رونق گرفت. اين شهر در دوره صفاريان، بويان و زنديان پايتخت ايران بوده است.
شيراز به دليل موقعيت نسبتاً مركزي در منطقه زاگرس جنوبي و قرار گرفتن در منطقه نسبتاً حاصلخيز، از ديرباز مكاني طبيعي براي تجارت محلي بين كشاورزان، عشاير و عشاير بوده است. همچنين اين شهر در مسير راه هاي تجاري داخل ايران به بنادر جنوبي مانند بنادر بندرعباس و بوشهر قرار دارد. شيراز به دليل داشتن جاذبه هاي تاريخي، فرهنگي، مذهبي و طبيعي فراوان همواره گردشگران زيادي را به خود جذب مي كند. اكثريت مردم شيراز فارسي هستند و به گويش شيرازي صحبت مي كنند.